تاریخ حجاب

حجاب کلمه ایی است ریشه زبان عربی، به معنای " خود را پوشاندن از نگاه ها، پنهان کردن". همچنین معنی پرده یا صفحه را نیز می دهد. شکل حجاب در مذاهب وکشورهای متفاوت تغییر می کند: چادری در افغانستان و پاکستان، چادر در ایران، بورکا در کشورهای عربی...

حجاب به معنای پوشش بدن از سال های دور نزد ماد ها، رومی ها، یونانیان، آسوریان ... به اشکال مختلف وجود داشته است. در این زمینه نظرات متفاوت و مختلفی وجود دارد. آن چه که محققین مذهبی امروز آن را حجاب می نامند با پوشش دوران قبل از میلاد مسیح (دوران آنتیک) یکی نمی باشد، هر چند که از یک واژه استفاده می شود. ولیکن پوشش کامل صورت، مو و بدن زنان در ادیان توحیدی شکل گرفت. حجاب زن در کتاب ابرهیم، پیامبر دین یهود، چنین آمده: «"رفقه" چشمان خود را بلند کرده و اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمد، زیرا از خادم پرسید: این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید؟ خادم گفت: آقای من است. پس برقع خود راگرفته، خود را پوشانید.» تورات آیه 18 در اصول اخلاقی «تلمود» که یکی از کتاب های مهم دینی و در حقیقت فقه مدون و آیین نامه زندگی یهودیان است، آمده: «اگر زنی به نقض قانون یهود می پرداخت، چنانچه مثلاً بی آنکه چیزی بر سر داشت به میان مردم می رفت و یا در شارع عام نخ می رشت یا با هر سنخی از مردان درد دل می کرد یا صدایش آنقدر بلند بود که چون در خانه اش تکلّم می نمود، همسایگانش می توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد.» 19 اولین نوشته ی مکتوب در مورد حجاب زنان برای اولین بار از ادیان توحیدی در نامه پلس به قدنتیان ( Corinthians ) می باشد، در این نامه او پوشش زنان را در رابطه با خود و با خدا محدود می سازد . «اما می خواهم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سر زن، مرد و سر مسیح، خدا. هر مردی که سرپوشیده دعا یا نبوت کند سر خود را رسوا می نماید. اما هر زنی که سربرهنه دعا کند، سر خود را رسوا می سازد؛ زیرا این چنان است که تراشیده شود. زیرا اگر زن نمی پوشد، موی را نیز ببرد و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن قبیح است، باید بپوشد؛ زیرا که مرد را نباید سر خود را بپوشد چون که او صورت و جلال خداست، اما زن جلال مرد است؛ زیرا که مرد از زن نیست، بلکه زن از مرد است و نیز مرد به جهت زن آفریده نشده، بلکه زن برای مرد. از این جهت زن می باید عزتی بر سر داشته باشد، به سبب فرشتگان... در دل خود انصاف دهید آیا شایسته است که زن ناپوشیده نزد خدا دعا کند.» انجیل آیه 20 و نیز در انجیل، در رساله پولس، به تیموتاوءس می گوید: «و همچنین زنان خود را بیارایند به لباس حیا و پرهیز، نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گران بها، بلکه چنان که زنانی را می شاید که دعوای دینداری می کنند به اعمال صالحه.» انجیل آیه 21

ادامه دارد ...